Zabezpieczenia ścian wykopów to temat, który poruszyliśmy już we wpisie o zabezpieczeniu wykopu przed osunięciem. Wiemy już, że prawidłowe zabezpieczenie jest niezbędnym elementem prac, ponieważ od nich zależy bezpieczeństwo pracowników wykonujących roboty budowlane oraz całej konstrukcji.

Fachowe zabezpieczenie wykopów

Do zabezpieczenia używa się ścianek szczelnych lub ażurowych, które zapobiegają usuwaniu się gruntów przy jednoczesnym zabezpieczeniu przed wodą, która może napłynąć do wykopu w czasie deszczu. Prace zabezpieczające powinny być poprzedzone projektem spod oka fachowców.

Materiały używane do zabezpieczania wykopów

Jednym z wielu materiałów używanych do zabezpieczeń jest drewno. Deski muszą mieć grubość co najemniej 32 mm, a bale średnicę od 50 do 100 mm. Drewno jest popularne bo wyróżnia się prostą obróbką, co pozwala na łatwe i szybkie budowanie ścian, a wbijane pale ostro zakończone łatwo wchodzą w miękką ziemię. Minusem zabezpieczeń drewnianych jest to, że nie można więcej wykorzystać zbudowanej ścianki. Kolejną wadą drewna jest trudność w znalezieniu odpowiedniej klasy drewna.

Innym popularnym rozwiązaniem jest zabezpieczenie wykopów szalunkami ze stali. Tu, w przeciwieństwie do zabezpieczeń drewnianych mamy większy wybór i możliwości w kształtowaniu blach.

Kolejnym, najrzadziej używanym materiałem jest zabezpieczenie żelbetonowe: kruszy się podczas łączenia z innymi elementami, jednak można go wykorzystać, jeśli zabezpieczenie ścian wykopów będzie stanowić stały element konstrukcyjny powstającego budynku.

Metody zabezpieczania wykopów

Zabezpieczenie jako konstrukcja utrzymująca ścianę przed utratą stateczności dzieli się na kilka metod. Pierwszą z nich to ściany szczelne używane do zabezpieczeń gruntów nawodnionych, które wbija się w ziemię by zapobiec przenikaniu wody. Ścianki można wykorzystywać jako stały element fundamentów wielu budowli.

Kolejnym jest obudowa berlińska: tymczasowa konstrukcja wykonywana sukcesywnie w miarę postępu robót ziemnych. Polega na wbijaniu słupów w wywierconych otworach. Jest stosowana najczęściej w przypadku płytkich wykopów nie sięgających 4 metrów.

Następną, dość popularną i ogólnie znaną metodą są palisady: wykonywane w gruncie pale nachodzące lub stykające się ze sobą, z których tylko jeden jest zazbrojony.